r algúns datos sobre a orixe do teatro occidental na antiga Grecia.
Deixamos aquí a declaración do Día Mundial do Teatro desta ano 2014 na boca dun dramaturgo sudafricano Brett Bailey:
International
Theatre Institute ITI
World
Organization for the Performing Arts
Mensaxe de Brett
Bailey para o Día Mundial do teatro 2014
Onde queira
que haxa sociedade humana, o irreprimible Espírito da Representación maniféstase.
Baixo as
árbores de pequenas aldeas e sobre sofisticados escenarios en grandes
metrópoles; en salóns de actos de colexios e en campos e en templos; en
suburbios, en prazas públicas, en centros cívicos e nos subsolos das cidades, a
xente reúnese en comuñón en torno aos efémeros mundos teatrais que creamos para
expresar a nosa complexidade humana, a nosa diversidade, a nosa vulnerabilidade, en carne e óso, alento
e voz.
Reunímonos
para chorar e para lembrar; para rir e contemplar; para aprender, afirmar e
imaxinar. Para marabillármonos ante a destreza técnica, e para encarnar deuses.
Para deixarnos sen respiración ante a nosa capacidade de beleza, compaixón e
monstruosidade. Imos para enchérmonos de enerxía e poder. Para celebrar a
riqueza das nosas diferentes culturas, e para facer desaparecer as barreiras
que nos dividen.
Onde queira
que haxa sociedade humana, o irreprimible Espírito da Representación maniféstase.Nacido
da comunidade, leva postas as máscaras e vestimentas das nosas distintas
tradicións. Utiliza as nosas linguas, ritmos e xestos, e abre un espazo entre
nós.
E nosoutros,
os artistas que traballamos con este antigo espírito, sentímonos impulsados a
canalizalo a
través dos nosos corazóns, as nosas ideas e os nosos corpos para revelar as nosas
realidades
decote e o seu rutilante misterio.
Pero nesta
época na que tantos millóns de persoas loitan por sobrevivir, sofren baixo réximes
opresivos e o
capitalismo depredador, foxen do conflito e a escaseza; na que a nosa privanza
é
invadida por
servizos secretos e as nosas palabras censuradas por gobernos intrusivos; na
que se aniquilan os bosques, se exterminan especies e se envelenan os océanos:
Que nos sentimos
impulsados a
revelar?
Neste mundo de
poder desigual, no que distintas ordes hexemónicas intentan convencernos
de que unha
nación, unha raza, un xénero, unha preferencia sexual, unha relixión, unha
ideoloxía, un marco cultural é superior ao resto, pódese realmente defender a
idea de que as artes deberían apartarse das axendas sociais?
Nós, os artistas
de escenarios e ágoras, conformámonos
coas demandas asépticas do
mercado, ou
utilizamos o poder que temos: para abrir un espazo nos corazóns e as mentes da sociedade,
para reunir xente ao noso ao redor, para inspirar, marabillar e informar, e
para crear un mundo de esperanza e colaboración sincera?
Ningún comentario:
Publicar un comentario