MEDO

“La enfermedad, la locura y la muerte fueron los ángeles que rodearon mi cuna y me siguieron durante toda mi vida"
Edvard Munch (Pintor e grabador noruego expresionista)


O MEDO aparece como un ingrediente do folklore máis antigo de todalas razas, e cristaliza nas narracióes orales e nas cancións, crónicas e textos sagrados máis arcaicos. En efecto, constituiu unha característica destacada da maxia ceremonial prehistórica e se desarrollou amplamente en todalas cultura antigas, dende la exipcia ata a celta, cuias antigas lendas eran un medio para intentar atopar unha explicación ante as leixes físicas dun mundo que lles resultaba hostil e espantoso. Eran o espello das pesadelas, historias surxidas do inconscente, dos impulsos de destrucción e deseo que se atopan ocultos na nosa máis profunda e escondida consciencia interior. O xerme do terror se atopa no máis alá da mesma natureza human, ese é o motivo das intensas emocións que o producen e que el mesmo fai nacer.