Día de Rosalía 23 . febreiro . 1837 propostas creativas de aproximación ao mundo rosaliano.

 

"Só cantos de independencia e liberdade balbuciron os meus beizos aínda que ao meu redor sentirá dende o berce xa, o ruido das cadeas que debían aprisionarme para sempre, porque o patrimonio da muller son as cadeas da escravitude.

 

Eu, sen embargo, son libre, libre como os paxaros, como as brisas, como os árabes no deserto e o pirata no mar. Libre é o meu corazón, libre a miña alma, e libre o meu pensamento que se ergue ata o ceo, e descende ata a terra, soberbio como Luzbel, e doce como unha esperanza.

 

Cando os señores da terra me ameazan cunha mirada, ou queren lixar a miña fronte cunha mancha de oprobio, eu ríome coma eles rin, e fago, en apariencia, a miña iniquidade máis grande que a súa iniquidade. No fondo, non obstante, o meu corazón é bo, pero non acato os mandatos dos meus iguais e creo que a súa feitura é igual a miña feitura, e que a súa carne é igual a miña carne.

 

Eu son libre. Nada pode conter a marcha dos meus pensamentos, e eles son a lei que rexe o meu destino”

1-  Despois de ler e consultar sobre as palabras que non coñezas.

2- Que nos quere contar Rosalía de Castro neste texto escrito en 1857?

3- Que recursos literarios atopas nestas liñas?

Redacta dous textos distintos e independentes, tras ver estes vídeos e escoitar na aula as pertinentes explicacións sobre a vida a a obra de Rosalía. Os temas destes textos serían:

- O que eu destacaría da vida e obra de Rosalía.

- Como sinto eu que Rosalía está viva hoxe.

Unha última proposta polo día de hoxe, aprende este poema, un dos máis coñecidos da nosa autora:

Cando penso que te fuches
negra sombra que me asombras,
ó pe dos meus cabezales
tornas facéndome mofa. 

Cando maxino que es ida
no mesmo sol te me amostras
i eres a estrela que brila
i eres o vento que zoa. 

Si cantan, es ti que cantas
si choran, es ti que choras
i es o marmurio do río
i es a noite, i es a aurora.

En todo estás e ti es todo
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.